Of coz la to my parents...
hohoho...
2,3 ari ni, tiap kali habes klas, mood agak kureng besh.
kekadang ok, kekadang tak.
tak pa lah..
lumrah la tu..
n tiap kali rasa down, i have my very own way to motivate myself back.
=)
Kekadang, nak harapkan orang lain ada dgn kita sentiasa tak boleh jugak.
So, xnak terlalu bergantung pada org lain utk bagi support.
Belajar didik diri sendiri utk berdiri di atas kaki sendiri. BERDIKARI.
Ari ahad ni mama pdengan papa nak mai cni. Nak antaq kereta.
Nak balik Kedah mmg xsempat sebab minggu ni memang bz prepare utk dinner.
Tu pun x balik pun umah along. stay kat academy ja.
Ari isnin mama dengan papa dah nak balik.
So, terasa bersalah la. Xdapat balik amek kereta, mama dengan papa mai antaq.
Penat2 jauh perjalanan, isnin dah nak balik sebab selasa papa ada meeting.
Kalau dah mama cakap sebab anak, mama datang jugak,
sy pulak cakap, sebab mama n papa, sy sponsor flight dorang balik kedah.
huhuhu...
ye lahhh...dorg dah penat2 datang, isnin trus nak balik, xsempat rehat kot..
nak bagi naik bas, sama gak. nanti sakit badan gak. letih gak.
Bila lagi nak menyenangkan mak ayah kalau bukan dah keja ni.
Tambah2 awal2 ni belum ada apa2 komitmen, so duet tu bleh la spend banyak sket kat mama n papa. Habis pun xpa janji xbelanjakan kat benda2 merapu.
Sebab nanti dah nak kna start bayar PTPTN lagi. Pastu plan nak beli rumah pulak taun dpan. Nak buat itu, buat ini. Macam2 plannya. Biar susah skang dari susah kemudian.
Perancangan tu perlu ada.=)
hurmm..
So...
tu je lah.
Juz wanna say saya rindu mama n papa... n of coz my kecik temok kat umah. hihihihihi...
Klu sedih2, mood tak baek, teringat dorg mesti sedey..huhuhu...
k lah. Nak basuh baju plak. Dah la separuh baju yg hantar dobi tadi x sempat amek. wawawawawawawa!! hampes betul. huhu..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Leave a Comment